Soroka W., adwokat. Kancelaria

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 19 lipca 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu postępowania przy użyciu broni palnej przez policjantów oraz zasad użycia broni palnej przez oddziały i pododdziały zwarte Policji (Dz. U. z dnia 22 lipca 2005 r.) Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, z późn. zm. 1) ) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1.  Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:   1)   oddziałach Policji - należy przez to rozumieć oddziały lub pododdziały zwarte Policji;   2)   dowódcy oddziału - należy przez to rozumieć dowódcę oddziału lub pododdziału Policji;   3)   ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji. § 2.  1. Przy podejmowaniu decyzji o użyciu broni palnej policjanci są obowiązani postępować ze szczególną rozwagą, traktując broń palną jako środek szczególny i ostateczny. 2. Broni palnej nie używa się w przypadkach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 6, 7 i 9 ustawy w stosunku do kobiet o widocznej ciąży, osób, których wygląd wskazuje na wiek do 13 lat, starców oraz osób o widocznym kalectwie. Rozdział 2 Szczegółowe warunki i sposób postępowania policjantów przy użyciu broni palnej § 3.  1. Policjanci przed użyciem broni palnej są obowiązani:   1)   po uprzednim okrzyku "POLICJA" wezwać osobę do zachowania się zgodnego z prawem, a w szczególności do natychmiastowego porzucenia broni lub niebezpiecznego narzędzia, zaniechania ucieczki, odstąpienia od bezprawnych działań lub użycia przemocy;   2)   w razie niepodporządkowania się wezwaniom określonym w pkt 1 zagrozić użyciem broni palnej, wzywając: "STÓJ - BO STRZELAM";   3)   oddać strzał ostrzegawczy w bezpiecznym kierunku, jeżeli wezwania określone w pkt 1 i 2 okażą się...

UCHWAŁA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 8 czerwca 2000 r. w pierwszą rocznicę historycznej wizyty Jana Pawła II w Sejmie i Senacie Rzeczypospolitej Polskiej 11 czerwca 1999 r. (M.P. z dnia 20 czerwca 2000 r.) W pierwszą rocznicę wizyty Jego Świątobliwości Jana Pawła II w Sejmie i Senacie 11 czerwca 1999 r., która była wielkim wydarzeniem w życiu Parlamentu i Polski, wyrażamy głęboką wdzięczność Ojcu Świętemu za Jego nieustanne wysiłki na rzecz sprawiedliwości i poszanowania godności człowieka na całym świecie. Parlamentarzyści Rzeczypospolitej Polskiej dziękują Ojcu Świętemu szczególnie za stałą troskę o to, "co Polskę stanowi". W naszej działalności parlamentarnej żywe pozostają w całości słowa przesłania Papieża do Posłów i Senatorów, że fundamentem sprawiedliwego porządku prawnego "zawsze i wszędzie powinien być człowiek, jego niezbywalne prawa i prawa całej wspólnoty, której na imię Naród". Jest to przesłanie szczególnie ważne w Roku Jubileuszu Chrześcijaństwa, w którym troska o sprawiedliwość społeczną, o historyczne pojednanie oraz "o bezpieczne miejsce Polski w jednoczącej się Europie" nabiera szczególnego znaczenia dla wszystkich, którzy razem tworzą wspólne dobro Ojczyzny. Wspominając przypadające w tym czasie osiemdziesiąte urodziny Jana Pawła II, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej dołącza się do życzeń dla Ojca Świętego. Niech ten pontyfikat Papieża-Polaka nadal przynosi ludzkości pokój i miłość, niech pomaga każdemu człowiekowi czynić dobro.